Poezitë e këtij vëllimi u shkruan nga autori para dhe pas burgimit politik, gjatë një periudhe njëzetvjeçare. Që nga fillimi i viteve ’70 ato fjetën për vite fshehur nëpër sirtarë, disa herë edhe “strehuar” nëpër shtëpi miqsh, pa menduar kurrë autori se do të botoheshin një ditë. Kjo ndoshta është dhe arsyeja që këto poezi janë aq të drejtpërdrejta e të sinqerta ndaj vetvetes e shoqërisë. Ky libër i vogël në vëllim por i madh në përmbajtje sjell vërtet diçka të re në poezinë shqipe. Jamarbër Marko, ose Madu, si njihej në shoqëri, biri i Petro dhe Safo Markos, dy artistë të spikatur në Tiranën e gjysmës së dytë të shekullit XX, u rrit e u mëkua qysh në fëmijëri me frymëzime arti e lirie dhe trashëgoi talentin prindëror.
Duke u ngarkuar. Ju lutem prisni...