“Një ndjenjë latente apatridi gjithmonë e ndjeja në vete. Isha i mbarsur me të. Si me vdekjen. E luftonte bindja ime e marrë se, më në fund, me të rënë komunizmi, do të bëhem edhe unë me Atdhe”. Kështu shkruan në faqe të parë të këtij libri autori, Migjen Kelmendi, lindur e rritur në Prishtinën e viteve jugosllave, fill pas udhëtimit të parë në Shqipëri, në fillimin e viteve ’90. Në këtë tekst sa dokumentar aq edhe filozofik, sa prekës aq dhe kritik, ai gërsheton me mjeshtëri eseistikën me fiksionin, duke na dhënë një libër që trajton një nga çështjet më akute e dramatike të shqiptarëve të sotëm: për ata shqiptarë që rrojnë jashtë kufijve të Republikës së Shqipërisë e që përbëjnë më shumë se gjysmën e tyre, Shqipëria a do të dijë vallë të jetë Atdhe?
Duke u ngarkuar. Ju lutem prisni...