Përmes kësaj studimi Agron Dalipaj shfaq tezën e tij se shqipja jo vetëm është një gjuhë gjithëpërfshirëse, por ajo mban të mbërthyer misterin e të gjitha gjuhëve, mënyrën e krijimit të tyre dhe kuptimin e çdo fjale që ato përdorin. Sipas Dalipajt, kjo fuqi e veçantë dhe ky rol që luan, e bën atë të shfaqet si një gjuhë e përbotshme, e thënë ndryshe, si një gjuhë kozmike. Autori është ndikuar shumë nga tezat e Petro Zhejit, por ka përdorur edhe një sërë analizash dhe metodash të ndryshme për të nxjerrë rezultatet në kuptimin semantik të fjalëve të gjuhës tonë