“Pallati i ëndrrave” është një alegori e madhe, që në tërësinë e vet, përbën atë që Kadareja e quan ferr i totalitarizmit. Ndryshe nga ferri tradicional ai qëndron më tepër sipas vertikalitetit të hierarkisë pushtetore dhe në vetëdijen e personazheve, hijen e vet po vertikale të tmerrit të pushtuesit. Kadare arrin të na sjellë një kryevepër të tillë kundër sistemit dhe aq provokuese ndaj censurës.