Kur libri "Theory of literature", me autorë Rene Wellek dhe Austin Warren, u botua në mes të shekullit të kaluar në Amerikë, bota shkencore dhe kritike-letrare, ndoshta, nuk e kishte parashikuar se cpërmasa do të merrte ky tekst dhe në sa shumë gjuhë të botës do të përkthehej menjëherë, sa gjatë do të mbetej një ndër botimet më serioze, që do ti rezistonte nivelit të kërkesave shkencore deri në ditët e sotme. Shekulli XX do të ishte një shpërthimi vërtetë në drejtim të shkollave dhe botimeve teorike-letrare, një debat i dendur midis veprash dhe teoricienësh, që iu kushtuan problemit të thelbit të letërsisë dhe mënyrës së analizës së veprës letrare. Në sfondin e trajtimeve të mëtejshme serioze teoriko-letrare, libri i teoricienëve Wellek dhe Warren mbetet gjithmonë modern, me vlera të shquara, sepse ai mbart një këndvështrim origjinal, i cili, duke iu referuar pikëpamjeve të shkollave të ndryshme, ruan një objektivitet shkencor ndaj tezave dhe interpretimeve të ndryshme mbi letërsinë. Shkenca letrare pozitiviste e shekullit XIX si dhe një varg teorish modern të shekullit XX vijnë në këtë botim perms një sinteze sa origjinale aq dhe praktike, duke qenë një burim tepër serioz për kualifikimin e kritikëve dhe studiuesve të rinj. Me gjithë përkthimet e teksteve dhe librave të ndryshëm mbi teorinë e letërsisë dhe mbi mënyrën e interpretimit të veprës letrare që u bënë më vonë, "Theory of literature" mbetet në themelin e literatures shkencore, i domosdoshëm për studentët dhe kritikët letrarë. Ai vazhdon të jetë edhe sot një tekst i vlerësuar dhe i përdorshëm nga universitetet amerikane dhe evropiane.Ky libër ngrihet mbi dy boshte themelore: çështë letërsia, ku dallon nga joletërsia Dhe: çështë shkenca e letërsisë, metodat e përdorura prej saj, që e dallojnë nga shkencat e tjera Duke iu referuar pikëpamjeve të ndryshme mbi mundësinë e studimit sistematik të letërsisë, autorët shtjellojnë konceptin mbi Historinë e letërsisë, Teorinë e letërsisë dhe Kritikën letrare, dhe saktësojnë detyrën e secilës prej këtyre mënyra vetë vështrimit të letërsisë. Në marrëdhënien e ngushtë midis këtyre tre mënyra vetë vështrimit të veprës letrare, autorët përcaktojnë raportin midis karakterit të përjetshëm të veprës letrare dhe karakterit historik të saj, trajtimit historik dhe trajtimit bashkëkohor. Autorët i referohen pikëpamjeve dhe praktikave të ndryshme të konceptimit si të historise së letërsisë, ashtu dhe të kritikës letrare, sipas një vështrimi objektiv-kritik.Në literature që duhej të hynte në universitetet tona pas viteve 90, (për kthimi i pare i librit), zbulohej për here të pare raporti midis njohjes së parimeve dhe kritereve të përgjithshme të letërsisë dhe teknikave të brendshme të interpretimit të veprave të veçanta. Përherë të pare flitej për etapat përgatitore, që janë të domosdoshme, ndihmëse në procesin e studimit shkencor të letërsisë, por të pamjaftueshme në realizimin e studimit të plotë të saj. Në sfondin e botimeve të ndryshme teorike që janë shfaqur vitet e fundit, vepra "Teoria e letërsisë" , së cilës teoricienë të shumtë në vende të ndryshme i janë referuar vazhdimisht gjatë viteve, mbetet një tekst bazë lidhur me problemin e rëndësishëm të thelbit të letërsisë dhe të mënyrës së analizës së veprës letrare. I konsideruar si një tekst i shkëlqyer, ku bëhen përpjekje për të njësuar poetikat (teoria letrare) me kritikën (vlerësimin e letërsisë) me studimin (kërkimin) dhe historinë letrare (dinamika e letërsisë në kontrast me karakterin static të teorisë dhe kritikës), ky libër u bë shumë i përhapur dhe ishte Wellek që u vlerësua si studiuesi i pare i letërsisë në kohën moderne. Libri është çmuar, gjithashtu, për raportet dhe përmasat e arsyeshme, jashtë eklektizmit ose karakterit doktrinar. Kjo vepër është e rëndësishme për kritikën letrare shqiptar edhe, mbi të gjitha, është tepër e domosdoshme si një ndër literaturat bazë për mësuesit dhe studentët universitarë.